آزمایشات سموم قارچی (آفلاتوکسینها ) در خشکبار
مقدمه
آزمایشات سموم قارچی بهویژه آفلاتوکسینها در خشکبار (مانند پسته، بادام، گردو، فندق، کشمش و…) از اهمیت حیاتی برخوردار است، زیرا این سموم میتوانند خطرات جدی برای سلامت انسان داشته باشند. در ادامه به دلایل اهمیت این آزمایشها، لزوم انجام آنها و مخاطرات مربوطه میپردازیم:



جمع بندی
انجام آزمایش آفلاتوکسینها در خشکبار یک ضرورت غیرقابل انکار است؛ نهتنها برای حفظ سلامت جامعه، بلکه برای پایداری بازار، اعتبار تولیدکنندگان، و گسترش صادرات. این آزمایشات باید بهصورت دورهای، دقیق و با استفاده از تجهیزات و روشهای معتبر (مانند HPLC یا ELISA) انجام شوند.
تشخیص آفلاتوکسینها در خشکبار نیاز به روشهای تحلیلی دقیق و حساس دارد، زیرا این سموم در غلظتهای بسیار پایین نیز خطرناک هستند. در ادامه، مهمترین روشهای آزمایش و شناسایی آفلاتوکسین در خشکبار را معرفی میکنم:
- دقت و حساسیت بالا
- قابلیت تشخیص و تفکیک انواع مختلف آفلاتوکسین (B1, B2, G1, G2)
- پرکاربردترین روش در آزمایشگاههای استاندارد و صادراتی
- امکان کمیسازی دقیق میزان سم در هر کیلوگرم نمونه
- مزایا: دقت بالا، قابلیت اندازهگیری دقیق
- معایب: نیاز به تجهیزات پیشرفته، هزینه بالا

- روش ایمونوشیمیایی مبتنی بر آنتیبادی برای تشخیص آفلاتوکسینها
- مناسب برای بررسی تعداد زیاد نمونه در زمان کوتاه
- مزایا: سریع، ارزانتر از HPLC، مناسب برای غربالگری اولیه
- معایب: دقت کمتر نسبت به HPLC، گاهی نتایج مثبت کاذب
- یکی از قدیمیترین روشها برای شناسایی سموم قارچی
- نمونه با حلال استخراج شده و روی صفحه TLC بارگذاری میشود
- مزایا: ساده و کمهزینه
- معایب: دقت پایینتر، نیاز به تخصص بالا در تفسیر نتایج
- برخی آفلاتوکسینها (مانند B1) خاصیت فلورسانس دارند
- در نور UV (طول موج 365 نانومتر) قابل مشاهده هستند
- کاربرد: بررسی اولیه و چشمی (غربالگری سریع)
- محدودیت: فاقد دقت کمی و تفکیک
- بیشتر برای سایر سموم قارچی استفاده میشود
- برای آفلاتوکسینها کمتر کاربرد دارد ولی در موارد خاص استفاده میشود

