گندزدایی آب به معنی غیر فعال سازی پاتوژنها و سایر موجودات ریز ذره بینی است . مهمترین وجه تمایز کیفیت آب استخر با آب شرب ، تفاوت در غلظت عامل گندزدا است .مقدار عامل گندزدا ، مهمترین عامل تعیین کننده کیفیت آب استخر ها است . همچنان که باکتری ها ، جلبک ها و سایر اشکال میکرواورگانیسم ها و مواد آلی وارد استخر می شوند ، باید بلافاصله توسط مواد شیمیایی و یا عوامل فیزیکی گندزدا منهدم شوند .

برای نیل به این مهم لازم است تا همواره مقداری ماده گندزدا که از آن به باقی مانده تعبیر می شود ، با غلظت مشخص در آب استخر  وجود داشته باشد . در مورد آب آشامیدنی ، سازمان جهانی بهداشت ، کفایت گندزدایی را این گونه تعریف کرده است : در صورتی که معیار میانه ی کدورت از یک واحد در مقیاس NTU و در یک نمونه ی منفرد از 5 واحد فراتر نرود ، به احتمال قریب به یقین ( 99/99 درصد ) آب عاری از آلودگی باکتریایی و ویروسی است ، مشروط بر آن که کلر آزاد باقی مانده آب پس از زمان تماس 30 دقیقه در محدوده ی 0.8-0.5 میلی گرم بر لیتر و PH آب کمتر از 8 واحد باشد . در گندزدایی آب استخرها ، به عامل های دیگری همچون تعداد شناگران و تناوب استفاده از استخر ، تناوب تعویض و یا تصفیه آب ، شرایط آب و هوایی و نوع میزان آلاینده هایی که شناگران با خود به استخر می برند ، نیز باید توجه داشت . در گندزدایی استخرها ،زمان بازچرخانی آب بسیار مهم است . به طور کلی استخرهای شنا از نظر نحوه ی جریان آب به شرح زیر طبقه بندی می شوند :

– استخرهای با جریان گردشی

– استخرهای پر و خالی شونده

– استخرهای با جریان پیوسته

در استخرهای با جریان گردشی زمان بازچرخانی آب بر حسب ظرفیت استخرها متفاوت و مطابق جدول زیرتعیین شده است .

 زمان تقریبی بازچرخانی آب در استخرهای با جریان گردشی